Οι χριστιανοί στην Ινδία πανηγυρίζουν το «ψαλίδισμα» του Μόντι

 

Την περασμένη εβδομάδα έγιναν εκλογές στην Ινδία. Μάλλον, σωστότερο είναι να γράψει κανείς «ολοκληρώθηκαν» οι εκλογές, αφού σε κάποιες περιοχές είχαν αρχίσει να ψηφίζουν από τον… Απρίλιο! Ο νυν πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι με το κόμμα BJP, το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ανάμεσα στα άλλα και ως «ινδουιστικό εθνικιστικό», εξασφάλισε μια τρίτη θητεία στο πόστο του, αλλά αυτή τη φορά όχι με αυτοδύναμη κυβέρνηση. Χρειάζεται  συνεργασίες όμορων (ιδεολογικά) κομμάτων.

🔎Ξέρετε ποιοι πανηγύρισαν περισσότερο απ’ όλους αυτό το ψαλίδισμα των δυνάμεων του Μόντι; Οι χριστιανοί της Ινδίας!

🔎Μπα, υπάρχουν χριστιανοί και στην Ινδία; Εύλογη η απορία. Ένα τεράστιο κράτος που το’ χουμε συνδέσει οι περισσότεροι με τους Βραχμάνους, τις ιερές αγελάδες και τις κάστες, πού να πιστέψει κανείς ότι όχι μόνο υπάρχουν χριστιανοί, αλλά αριθμούν και περίπου 26 εκατομμύρια!

🔎Κι αν ο αριθμός φαντάζει πολύ μικρός και ασήμαντος μπροστά στο 1,4 δις που είναι ο συνολικός πληθυσμός της Ινδίας, πράγματι σε ποσοστό οι χριστιανοί δεν αποτελούν παρά το 2,3%. Είναι, όμως, συγκεντρωμένοι σε μερικά από τα πιο νευραλγικά σημεία αυτής της απέραντης χώρας, γι’ αυτό και παίζουν ένα ρόλο πολύ μεγαλύτερο από τον πραγματικό αριθμό τους. Λίγοι π.χ. μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι σε τρεις από τις 28 πολιτείες της Ινδίας (και μάλιστα συνοριακές) το ποσοστό των χριστιανών ξεπερνάει το 70% (!) και σε άλλες πέντε είναι από 20% και πάνω. Λίγοι μεν, σημαντικοί δε.

🔎Πώς βρέθηκαν χριστιανοί στην Ινδία; Η χριστιανική παράδοση αναφέρει ότι η πρώτη χριστιανική κοινότητα δημιουργήθηκε από τον Απόστολο Θωμά (αυτόν που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «Άπιστο»), έναν από τους μαθητές του Ιησού Χριστού. Ο οποίος το 52 μ.Χ. έκανε ένα πολύ μακρινό ταξίδι στο Μαλαμπάρ, στις νοτιοδυτικές ακτές του τεράστιου ινδικού τριγώνου, στην πολιτεία που σήμερα ονομάζεται Κεράλα. Εκεί μαρτύρησε ο συγκεκριμένος Απόστολος, και μάλιστα ο τάφος του βρίσκεται στο Τσενάι, την πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της άλλης μεγάλης ινδικής πολιτείας του νότου, της Ταμίλ Ναντού.

🔎Οι πρώτοι χριστιανοί αυτοί δεν έγιναν ποτέ πλειοψηφία στην περιοχή εκείνη, όμως ο σπόρος άνθισε για τα καλά και η παρουσία τους ήταν γνωστή στις ανατολικές εκκλησίες από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Ακόμα και σήμερα οι κάτοικοι της Κεράλα είναι χριστιανοί στο 18,6%, δηλαδή υπερβαίνουν τα 6,5 εκατομμύρια κι αποτελούν μια συμπαγή εθνο-θρησκευτική κοινότητα, πολύ σημαντική σε μια από τις πιο «προοδευτικές» και εκσυγχρονισμένες πολιτείες της Ινδίας.

🔎Οι ναυτικές εμπορικές σχέσεις της χριστιανικής Ευρώπης με την Ινδία ξεκίνησαν από τον Βάσκο Ντα Γκάμα. Ο Πορτογάλος θαλασσοποόρος, ως γνωστό, καβάτζαρε το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, πέρασε κάτω από την Αφρική και μπήκε στον Ινδικό Ωκεανό, φτάνοντας ως το Καλικούτ και τη Γκόα στις ινδικές ακτές. Από τη στιγμή που εδραίωσαν την παρουσία τους εκεί, οι Πορτογάλοι άρχισαν να πιέζουν τους ντόπιους χριστιανούς (που ήταν ανεξάρτητοι εκκλησιαστικά) να δεχτούν ως κεφαλή τους τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία και τον πάπα, αλλά χωρίς επιτυχία.

🔎Οι Πορτογάλοι εγκαταστάθηκαν σε (μικρές και στρατηγικά σημαντικές) περιοχές της νοτιοδυτικής Ινδίας κι έμειναν ως τα μέσα του 20^ου αιώνα. Στην περιοχή της Γκόα, που ήταν και η σημαντικότερη κτήση τους, η καθολική εκκλησία έκανε δουλειά. Και σήμερα ακόμα το 25% του (μικρού) πληθυσμού της πολιτείας είναι χριστιανοί.

🔎Όταν έβαλαν για τα καλά πόδι στην Ινδία οι Βρετανοί, είχαν μεγάλες φιλοδοξίες για τον εκχριστιανισμό του πληθυσμού. Πίστευαν ότι το χριστιανικό μήνυμα για ισότητα και αγάπη προς τον πλησίον θα ακουγόταν πολύ ευχάριστα στα αυτιά των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ινδών που ανήκουν σε κατώτερες κάστες και αποκαλούνται «παρίες». Παρά τις προσπάθειές τους, όμως, δεν κατάφεραν τίποτα οργανωμένο, παρά μόνο να προσηλυτίσουν λίγους μεμονωμένους.

🔎Βεβαίως το σύστημα διοίκησης ήταν κάτι παραπάνω από μπλεγμένο. Κάποιες περιοχές ήταν στην άμεση διοίκηση της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και στη συνέχεια του στέμματος. Σε κάποιες άλλες, η πλειοψηφία όσον αφορά την έκταση, η διοίκηση ήταν έμμεση. Οι Βρετανοί είχαν κάνει συμφωνία με τοπικούς πρίγκιπες, μαχαραγιάδες, νιζάμηδες, τέλος πάντων παραδοσιακούς αρχηγούς, τους οποίους άφησαν στην ησυχία τους να θησαυρίζουν, απλά έπαιρναν τους φόρους τους. Οπότε στις περιοχές αυτές της έμμεσης διοίκησης δεν μπορούσαν να πιέσουν.

🔎Εκεί που πράγματι ο χριστιανισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος είναι στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας, που είναι ξεκομμένο από τον υπόλοιπο κορμό της χώρας και συνορεύει με την Κίνα και τη Μιανμάρ (τότε Βιρμανία). Σ’ εκείνη την δύσκολη περιοχή, γεμάτη απρόσιτες ζούγκλες αλλά και ψηλά βουνά, κατοικούν λαοί που δεν είχαν αναπτύξει ιδιαίτερο πολιτισμό, ζούσαν σε σχεδόν άγρια κατάσταση και ήταν τυπικά υποτελείς στο μεγάλο βασίλειο του Ασάμ, που κυριαρχούσε στην ιστορία της περιοχής.

🔎 Οι λαοί αυτοί, που διαμένουν σε περιοχές οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα αξιοποιήσιμες οικονομικά, βρίσκονταν επί αιώνες στις παρυφές της ιστορίας. Εκεί εγκαταστάθηκαν πολλοί Προτεστάντες ιερείς, συχνά με τις οικογένειές τους, και με τον καιρό πήραν με το μέρος τους τους πληθυσμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επίσημη σημαία της πολιτείας του Μιζόραμ έχει έναν μεγάλο χριστιανικό σταυρό και μοιάζει καταπληκτικά με τη σημαία της Ισλανδίας!

🔎Η βορειοανατολική Ινδία σήμερα χωρίζεται σε επτά πολιτείες, που όλες κάποτε ανήκαν στο βασίλειο του Ασάμ. Μία από τις πολιτείες ονομάζεται όντως Ασάμ και είναι ό,τι απέμεινε από παλαιό βασίλειο. Μόνο στο Ασάμ, όμως, και στην Τριπούρα η πλειοψηφία είναι Ινδουιστές. Στη Νάγκαλαντ οι χριστιανοί είναι το 88% (!), στη Μιζόραμ το 87%, στη Μεγκαλάγια το75%, στο Μανιπούρ το 42% και στο Αρουνατσάλ Πράντες το 30%. Όλες αυτές οι πολιτείες είναι συνοριακές, «ακουμπάνε» είτε στη Μιανμάρ, είτε στην Κίνα. Και σε όλες υπάρχουν ενεργά αυτονομιστικά κινήματα επί δεκαετίες. Ο ινδικός στρατός δεν μπορεί να ξετρυπώσει τους αντάρτες-μαχητές μέσα από τις ζούγκλες.

🔎Σ’ αυτή την πολύ ευαίσθητη γεωστρατηγικά περιοχή, όπου τα σύνορα δεν είναι απολύτως σαφή και η Κίνα διεκδικεί επισήμως εδάφη, η πλειοψηφία είναι χριστιανική. Οι λαοί εκείνοι δεν έχουν πειστεί ότι είναι καλύτερο γι’ αυτούς να μείνουν μέρος της Ινδίας. Διεκδικούν μια ανεξάρτητη πατρίδα. Οι Ινδοί επιμένουν ότι «κάποιοι» τους υποστηρίζουν με εξοπλισμό και εφόδια, μέχρι και πληροφορίες για τις κινήσεις του ινδικού στρατού εναντίον τους. Υπονοούν σαφώς τους Κινέζους, αλλά δεν το λένε ανοιχτά.

🔎Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε ότι τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν για μία ακόμα φορά κόλαφος για το BJP. Οι (λίγες, πάντως) έδρες κατέληξαν είτε σε τοπικά κόμματα, είτε στο Κόμμα του Κογκρέσου, το πιο ιστορικό κόμμα της Ινδίας (αυτό που ίδρυσε ο Μαχάτμα Γκάντι), που έχει αρχηγό τον Ραχούλ Γκάντι και πρεσβεύει ένα πολύ πιο «κοσμικό» περιβάλλον, φιλικό για τις θρησκευτικές μειονότητες, αλλά και όλους τους αναξιοπαθούντες της χώρας. Το Κογκρέσο επικράτησε άνετα και στην Κεράλα, παίρνοντας τις 14 από τις 20 έδρες της πολιτείας.

🔎Από το 2014, που ανέλαβε την εξουσία το BJP του Μόντι (ο οποίος από τα νιάτα του ήταν μέλος ένοπλης εθνικιστικής οργάνωσης στη γενέτειρα πολιτεία του, το Γκουτζαράτ, οι χριστιανοί κατάλαβαν ότι τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν γι’ αυτούς. Η Ινδία μεταμορφωνόταν όλο και περισσότερο σ’ ένα ινδουιστικό κράτος με εχθρική στάση προς όλες τις μειονότητες.

🔎Οι χριστιανοί έφτασαν στο σημείο να αφήσουν στην άκρη τις μεταξύ τους έριδες (ο συνολικός χριστιανικός πληθυσμός την Ινδίας ανήκει διοικητικά σε 150 διαφορετικές εκκλησίες!) και ενώθηκαν σε πιο μεγάλες ομάδες, προκειμένου να ακουστεί περισσότερο η φωνή τους και να… κατευθύνουν ψήφους. Οι περισσότεροι εκπρόσωποι αυτών των οργανώσεων κάνουν πανηγυρικές δηλώσεις από τη Δευτέρα, περί «επιστροφής της Ινδίας στη δημοκρατία».

🔎Βεβαίως ακόμα κι αυτοί παραδέχονται ότι οι πιέσεις εναντίον των μειονοτήτων δεν θα σταματήσουν από τη μία ημέρα στην άλλη επειδή ο Μόντι έχασε την αυτοδυναμία. Είναι, πάντως, μια σημαντική εξέλιξη γι’ αυτούς. Το αν η νέα κυβέρνηση της Ινδίας θα αλλάξει στάση εναντίον τους, είναι κάτι που θα φανεί σύντομα.